Trzeci migdał – leczyć czy usuwać

W normalnych przypadkach dorosła osoba nie ma trzeciego migdałka, ponieważ to zgrupowanie tkanki chłonnej zlokalizowane w górnej części gardła, powiększa się od 6-8 tygodnia po urodzeniu, by następnie rosnąć do 8 roku życia i później zupełnie zaniknąć. Co zatem zrobić, jeśli nasz maluch mimo ukończenia 9, 10 czy 12 roku życia nadal ma trzeci migdałek?

Decyzja o tym co zrobić z trzecim migdałem należy oczywiście do rodziców, jednak lekarz zawsze poleci metodę, która jego zdaniem jest racjonalna jeśli idzie o następstwa. O tym, że dziecko ma trzeci migdał, rodzice dowiadują się zwykle w następstwie badania laryngologicznego. Być może uda się go zauważyć dzięki lusterku, ale być może konieczne będzie badanie rentgenowskie.

Co może wzbudzić niepokój?

By jednak dziecko poddane zostało badaniu laryngologicznemu, muszą zajść specyficzne okoliczności. Wiele rodziców dowiaduje się o tym, że ich pociecha ma jeszcze trzeci migdał dzięki obserwacji. Niepokojącymi objawami powinno być np. oddychanie przez otwartą buzię – może to być oczywiście objaw zatkanego nosa, jeśli jednak dziecko oddycha w ten sposób mimo iż nie jest chore, należy koniecznie wybrać się z nim do pediatry. Co jeszcze powinno nas zdziwić? Częstsze niż u rówieśników infekcje górnych dróg oddechowych, infekcje uszu, częste bóle głowy połączone z brakiem apetytu – to oznaki, że mógł pojawić się problem z trzecim migdałkiem. Jednak często takie objawy mogą być związane z czym innym, jak więc potwierdzić je jeszcze przed wizytą u laryngologa? Zmiana nastroju z pogodnego i pozytywnie nastawionego do świata na ponury i marudny zawsze jest w przypadku młodszych dzieci niepokojącym objawem. Jeśli dochodzi do tego nasilający się ból, kłopoty ze snem lub zmiana głosu – konieczna jest konsultacja medyczna.

Trzeci migdałek i co?

W wielu przypadkach niewycięty trzeci migdał nie wiąże się w dorosłym życiu z żadnymi powikłaniami, ale zdarza się, że jego niewycięcie w młodym wieku, może skutkować poważnymi konsekwencjami, dlatego tak ważna jest fachowa opinia lekarska.
Są dwie możliwości radzenia sobie z trzecim migdałkiem. Pierwsza to leczenie zachowawcze, druga leczenie operacyjne, czyli po prostu wycięcie migdałka. Wielu rodziców obawia się działań inwazyjnych i po to, by uniknąć operacji, decyduje się na leczenie zachowawcze. Polega ono na podawaniu leków o działaniu przeciwzapalnym, a czasem także leków przeciwhistaminowych, bywa, że konieczne okazuje się zastosowanie szczepionki podnoszącej odporność organizmu na infekcje górnych dróg oddechowych. Takie leczenie może przynieść spodziewany efekt, ale jeśli tak się nie stanie, konieczne będzie jednak działanie inwazyjne, czyli decyzja o wycięciu migdałka. Taki zabieg wykonywany jest zwykle w znieczuleniu miejscowym. Co prawda trwa zaledwie kilkanaście minut, jednak po nim mogą pojawić się mało komfortowe bóle w gardle. Zwykle jednak nie ma wielkich szans na powikłania, dlatego zabieg wykonuje się bez dłuższych przygotowań.